Στο  Άρθρο 2 του Αναγκαστικού Νόμου 1846/1951 ΄΄Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων ΄΄,(ΦΕΚ Α΄ 179/14-21.6.1951), ορίζονται τα υποχρεωτικώς ασφαλιζόμενα πρόσωπα, χωρίς να γίνεται ρητή αναφορά στα πρόσωπα που απασχολούνται σε εργοδότες με τους οποίους είναι σύζυγοι ή συγγενείς α΄ και β΄ βαθμού συγγένειας.

 

Το ως άνω άρθρο, τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε, με το Άρθρο 1 παράγραφος 1 του Ν.1759/1988 ΄΄Ασφαλιστική κάλυψη ανασφάλιστων ομάδων, βελτίωση της κοινωνικοασφαλιστικής προστασίας και άλλες διατάξεις΄΄,(ΦΕΚ 50 /18.3.1988), ως εξής :

 

΄΄ Επίσης υπάγονται στην υποχρεωτική ασφάλιση του νόμου αυτού (1846/1951) τα πρόσωπα που παρέχουν εργασία εντός των ορίων της χώρας κατά κύριο επάγγελμα σε εργοδότες με τους οποίους είναι σύζυγοι ή συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού συγγένειας, εφ όσον για την εργασία τους αυτή δεν υπάγονται υποχρεωτικά ή προαιρετικά στην ασφάλιση άλλου φορέα κύριας ασφάλισης....΄΄.

 

Οι παραπάνω διατάξεις του Ν.1759/1988, κοινοποιήθηκαν με την εγκύκλιο 23/1989 του Ι.Κ.Α.

 

Στη συνέχεια, δόθηκαν συμπληρωματικές οδηγίες για την ασφάλιση των προσώπων που απασχολούνται σε εργοδότες, με τους οποίους είναι σύζυγοι ή συγγενείς α΄ και β΄ βαθμού συγγένειας, με την εγκύκλιο 93/10-12-1996 του Ι.Κ.Α., στην οποία επισημαίνεται ότι η ασφάλιση των προσώπων αυτών είναι υποχρεωτική όχι όμως και αυτοδίκαια. Αυτό σημαίνει ότι για να αρχίσει και να τελειώσει η ασφαλιστική σχέση των προσώπων αυτών, θα πρέπει να αναγγελθεί εγγράφως στο Ι.Κ.Α., η έναρξη και η διακοπή της απασχόλησης, από τον εργαζόμενο ή από τον εργοδότη. Επίσης αναφέρεται και στην αντιμετώπιση των περιπτώσεων κατά τις οποίες δεν πραγματοποιήθηκαν οι παραπάνω αναγγελίες.

 

Βάσει των ανωτέρω συμπεραίνουμε ότι,

 

α) ο Ν.1759/1988 δίνει την δυνατότητα ασφάλισης των προσώπων που

 

απασχολούνται σε εργοδότες, με τους οποίους είναι σύζυγοι ή συγγενείς α΄ και β΄ βαθμού συγγένειας, και

 

β) εφόσον η ασφάλιση συγγενικού προσώπου α΄ και β΄ βαθμού συγγένειας είναι μεν υποχρεωτική δεν επιβάλλεται όμως αυτοδίκαια(εγκ.93/10-12-1996),

 

το ΙΚΑ δεν μπορεί να υποχρεώσει το μέλος της οικογένειας που δέχεται στην ατομική του επιχείρηση τις υπηρεσίες μέλους οικογένειας α’ ή β’ βαθμού συγγένειας - χωρίς οι ενδιαφερόμενοι (εργαζόμενος ή εργοδότης) να το ζητήσουν με έγγραφο (αίτηση) προς το ίδρυμα - , την υπαγωγή του εργαζόμενου (μέλους) στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.

 

Σύμφωνα με το Φ.Ε.Κ. 4/89, Αριθ.Φ.21/3288 , αναφορικά με την ασφάλιση των συγγενικών προσώπων Α΄ και Β’ βαθμού συγγένειας, σημειώνουμε τα εξής  :

 

 

Ημέρες ασφάλισης

 

‘’ Ο αριθμός ημερών ασφάλισης κάθε μήνα, εκτός των μηνών έναρξης και διακοπής της απασχόλησης προσδιορίζεται υποχρεωτικά σε είκοσι πέντε (25) ανεξάρτητα από τη διάρκεια της πραγματικής απασχόλησης μέσα στο συγκεκριμένο μήνα, εκτός αν αποδεδειγμένα μεσολαβήσει ασθένεια ή γενικότερα ανυπαίτια αδυναμία απασχόλησης οπότε εφαρμόζονται αναλογικά οι διατάξεις των Άρθρων 657 και 658 του Α.Κ. και οι λοιπές σχετικές διατάξεις της νομοθεσίας του Ιδρύματος. Ανεξάρτητα από την πραγματική διάρκεια της ημερήσιας απασχόλησης αναγνωρίζεται μία ημέρα ασφάλισης για κάθε ημέρα απασχόλησης και καταβάλλονται εισφορές που αντιστοιχούν σε πλήρη απασχόληση κατά τους ειδικότερους υπολογισμούς που αναφέρονται στο Άρθρο 5 παρ. 2 του Κανονισμού .’’

 

 

Υπολογισμός εισφορών

 

.....‘’ Σε καμία περίπτωση οι ασφαλιστικές εισφορές δεν μπορεί να υπολογίζονται σε ασφαλιστική κλάση κατώτερη απ' αυτή που αντιστοιχεί το ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη που ισχύει κάθε φορά.

Για την εξασφάλιση της πλήρους κατά ημέρα και της 25ήμερης κατά μήνα ασφάλισης καταβάλλονται εισφορές που υπολογίζονται στις πλήρεις αποδοχές κάθε ημέρας ή κάθε 25ημέρου’’.